Skip to main content

Eind 2021 lazen we in een concept-bestem­mings­plan dat de gemeente van het voorma­lige verzor­gings­huis Thure­borgh een wooncom­plex wil maken voor studen­ten en jonge­ren. Het aantal wooneen­he­den groeit van 145 naar 450, netto dus 300 nieuwe starters­wo­nin­gen. Geen reden om ons als Bomen­rid­ders ergens druk over te maken. Totdat we gingen kijken.

Op de plek van een nieuwe aan het gebouw toe te voegen vleugel stond en staat een prach­tige moeras­ci­pres, een van de parel­tjes in het bomen­be­stand van Dordrecht, aan de rand van het Weizigt­park (!). Daarom hebben we een ‘ziens­wijze’ ingediend op het bestem­mings­plan met als strek­king: prima nieuw­bouw, maar die boom moet blijven. Die ziens­wijze is door de raad gehono­reerd en dus deel van het vastge­stelde bestemmingsplan.

 

De bouwver­gun­ning voor de nieuwe vleugel is nog niet aange­vraagd, maar vanwege dat bestem­mings­plan móét die verleend worden. Maar hoe zit het dan met die moeras­ci­pres? De oplos­sing die al snel in beeld was is: verplaatsen.

Recent is de daarvoor nodige ‘kapver­gun­ning’ verleend. Vreemd: het ging toch om verplaat­sing? De Bomen­ver­or­de­ning (artikel 4:11 van de Algemene Plaat­se­lijke Veror­de­ning, APV) kent geen verplaat­singver­gun­ning. Daar zit logica in: als de verplaat­sing mislukt, en dat gebeurt nogal eens, is de boom feite­lijk gekapt. Maar verder kan de gemeente er niks mee. De beoor­de­lings­ta­bel bij de aange­vraagde kapver­gun­ning kan alleen maar tot de conclu­sie komen dat meer pleit voor het laten staan van de boom dan voor ‘kap’.

We zouden bezwaar kunnen maken tegen de verleende vergun­ning en met een schor­sings­ver­zoek bij de Recht­bank in Rotter­dam de verplaat­sing kunnen stoppen. Die proce­dure zouden we – gezien de uitkomst van die beoor­de­lings­ta­bel – met gemak winnen, want het is al eerder geble­ken dat de rechter de gemeente dwingt zich aan zijn eigen regels te houden. Toch gaan we dat niet doen. Want ook wij onder­schrij­ven de noodzaak van meer starters­wo­nin­gen, we kijken verder dan onze groene neus lang is. En als dat kan door een boom te verkas­sen dan moeten we geen misbruik maken van het gehan­nes van de gemeente met zijn eigen regels.

Maar het is wel een waarschu­wing: als de gemeente nou niet snel de regels rond kappen en verplaat­sen van bomen aan de klimaat­ver­an­de­rende werke­lijk­heid aanpast, en wel in de richting van “niet kappen, tenzij” en met een juridisch houdbare en geloof­waar­dige beoor­de­lings­ta­bel die bomen beter beschermt dan nu, dan gaan we een volgende keer wèl een kap- of verplaat­sings­ver­gun­ning aanvech­ten en bij de rechter tegenhouden.

Uitein­de­lijk gaat het natuur­lijk niet om juridisch ‘winnen’, maar om de stad te vergroe­nen, meer ruimte voor bomen te maken en bestaand groen beter te bescher­men, nodig vanuit de klimaat- en de biodi­ver­si­teits­cri­sis. Maar wij laten niet gebeu­ren dat de klimaat­cri­sis het aanpak­ken van de (niet door de natuur maar door overheids­be­leid veroor­zaakte) wooncri­sis in de weg gaat staan. Solida­ri­teit in de wooncri­sis kan heel goed samen met solida­ri­teit in de klimaat­cri­sis. Daarom: steun ons https://www.bomenriddersdordrecht.nl/bomenridders-dordrecht/doneren/

 

@johnsteegh

@bomendordrecht