Vandaag zijn de Bomenridders Dordrecht op veldbezoek geweest aan de Zuidendijk, tussen de Stevensweg en het Laantje van Middenhoeve. Daar staan majestueuze populieren, van de ondersoort “balsempopulier”. We keken uit op wat tot voor kort een volkstuincomplex was, met tientallen best grote bomen, nu een lege vlakte. Vanwege een juridisch probleem moest al het groen weg. Doodzonde, onomkeerbaar. Hoe kunnen we toch zo slordig omgaan met groen, onze onmisbare bondgenoot in bestrijding van klimaat- en biodiversiteitscrisis?
We waren daar echter om een andere reden. Bewoners aan de Zuidendijk klagen over afbrekende takken uit de populieren. De gemeente wil hen tegemoet komen en de hele rij, althans de bomen die dicht bij de huizen staan, wegkappen, 24 stuks, en vervangen door lindes. Dat stelt ons Bomenridders voor een dilemma. Wij zijn ondubbelzinnig voor het behoud van het groen dat er is, en zeker voor gezonde, volwassen bomen. Maar we willen omwonenden niet opzadelen met (misschien niet verhaalbare) schade aan huis en spullen, laat staan met letsel door uitvallende takken of zelfs omvallende bomen.
Alleen: hoezo, risico? De populieren behoren tot een ondersoort die wel 200 jaar oud kan worden. Dat is natuurlijk geen garantie op het niet-uitvallen van takken, ook niet als het niet stormt. Maar het maakt wel duidelijk dat deze populieren nog lang niet aan het einde van hun levensduur zijn. Dat geldt voor meer populieren in de stad en de randen daarvan.
Veel populieren zijn – net als elders in Nederland – geplant als ‘tussenstadium’ voor de hergroening van Dordrecht, meteen na de kaalslag tijdens de Hongerwinter en na de Watersnoodramp van 1953. Ook zijn ze aangeplant in nieuwbouwwijken als Sterrenburg en Stadspolders. Het ‘hoofdstadium’ zouden langzamer groeiende soorten zijn die nadat de populieren vrij vroeg weggekapt zouden zijn tot wasdom konden komen. Alleen: zo werkte het niet. De populieren groeiden inderdaad sneller dan de andere, tragere soorten, maar drukten daardoor die tragere groeiers ook weg: te weinig licht. De gemeente is ‘vergeten’ de populieren te verwijderen, met als gevolg dat veel van wat als de ‘echte’ vergroeners was bedoeld allang het loodje heeft gelegd. De populieren bleven, veel mensen raakten er aan gehecht en de biodiversiteit deed en doet er zijn voordeel mee. Ja, populieren worden als ze ouder worden, zeg vanaf 40 jaar, gevoeliger voor takbreuk. Maar het is wel het groen dat we hebben, nog niet weggemaaid door de zucht naar parkeerruimte, direct licht op het huis, of vermijden van bladval en andere ‘ongemakken’, zoals honingdauw. Koesterbaar groen dus.
Als we nu, vanwege het risico op takbreuk, populieren wegsaneren verdwijnt een inmiddels voor het Eiland van Dordrecht karakteristieke boomsoort die ook belangrijke ecologische functies vervult, zoals trekroute voor vleermuizen. Dat kan niet de bedoeling zijn. Bekijk welke bomen écht een risico vormen en doe daar wat aan (snoeien bijvoorbeeld) en accepteer dat beheer van oudere bomen meer inspanning vergt. We weten dat er extra geld voor groenbeheer is uitgetrokken, dus dat moet lukken!
@johnsteegh