Recent nodigde een ons welgezinde bomendeskundige uit Dordrecht ons uit om eens een kijkje te komen nemen in de voormalige buitenplaats Louterbloemen.
Louterbloemen? De gemiddelde Dordtenaar zal de naam wel eens gehoord hebben. Maar het gebiedje is voor menig Dordtenaar onbekend. Hij of zij is er nooit geweest. Het ligt dan ook op een onverwachte plek, namelijk midden in het bedrijventerrein Louterbloemen. En als mensen het al kennen is dat vanwege het nabijgelegen dierenzorgcemtrum Louterbloemen.
De gemeente weet te melden dat de buitenplaats oorspronkelijk 8 hectare groot was. Daarvan is nog maar net eenvijfde over, in beheer bij de Natuur- en Vogelwacht, maar wel nog steeds eigendom van Dordt, van ons allemaal dus. Ingericht in 1853 door een rijke meneer, Blussé van Oud Alblas, drukker, uitgever en reder, was het al vanaf 1900 als bedrijventerrein bedacht.
“Rijke meneer” Blussé van Oud Alblas
Het is dus een wondertje dat er nog iets van het landgoed over is. Groot is het niet, maar het is wel een ecologisch pareltje, op een onverwachte plek! Inmiddels is het vooral een flaneerplek voor de lunchpauzes van de mensen die om het parkje heen hun boterham verdienen. Maar het is vooral een oase in een steenwoestijn, misschien zelfs wel de redding tegen wateroverlast in het verder slootloze gebied.
Het parkje is met zorg ingericht, in een typisch 19e-eeuwse stijl met slingerende paden en watergangen. Daardoor lijkt het ook nu nog groter dan het is. Het bord bij de entree vermeldt vooral de aanwezigheid van stinzenplanten, die maar korte tijd in het jaar te zien zijn. Want toen wij er als Bomenridders waren zagen we vooral brandnetels (stikstof!) en Japanse duizendknoop. Veel belangrijker: we zagen een groen pareltje! Er staan deels al zeker 170 jaar oude rode en gewone beuken, naast essen, esdoorns, (zomer- en winter-)lindes en hier en daar nog een paar andere soorten. Zie de foto’s. Het gebied wordt momenteel extensief beheerd en daar wordt het duidelijk beter van.
Toch maken wij ons zorgen. De bomen in het gebied zijn beschermd, want dit gemeentelijk monument staat als ‘ensemble’ op de Bomenlijst. Maar hoe zorgen we er voor dat het mooiste van het landgoed, de oude beuken, tegen de tijd dat ze aan het eind van hun levensduur zijn niet verdwijnen zonder dat aan verjonging is gedacht? We willen vermijden dat de buitenplaats zo verloedert dat het ten offer valt als weer een extra bedrijventerrein. We roepen de gemeente dan ook op om de bomen niet alleen via een toekomstige Bomenkaart te blijven beschermen, maar ook nú jonge beuken aan te planten, zodat de volgende generatie klaar staat tegen de tijd dat de vermoeide oude beuken het loodje leggen. Dat kan nog even duren, maar dit is nù het moment om bij te planten! We gaan dat bepleiten bij de gemeente, ook al zal dat door de bezuinigingen extra moeilijk worden. Dus graag steun voor dit oerbos, een oorspronkelijk bos dat zich zonder (veel) menselijke invloed heeft ontwikkeld en zich handhaaft en dus te beschouwen is als een uniek stukje wildernis in Dordrecht.
John Steegh (johnsteegh.bsky.social)
Sfeervol bos
Mega-beuken en slingerende paden
Een inmiddels gesneuvelde beuk, mag gelukkig blijven liggen!