Skip to main content

COLUMN

20

Niet tot ons genoe­gen hebben de Bomen­rid­ders Dordrecht opnieuw bezwaar gemaakt tegen een verleende kapver­gun­ning. Het gaat — alweer — over één boom, een bol-esdoorn, die moet wijken voor een bouwstraat om de gesloopte panden op het Kromhout te vervan­gen. Recent was daarover een hoorzitting. 

Geen hoorzit­ting met de onafhan­ke­lijke bezwaar­com­mis­sie van de gemeente, maar met ambte­na­ren van de gemeente zelf, die een advies uitbren­gen aan het college. De bezwaar­com­mis­sie heeft ons uitge­legd waarom in het ene geval ‘gewoon’ de onafhan­ke­lijke commis­sie wordt ingescha­keld en in het andere niet. Het gaat zo op basis van een in 2016 door de gemeen­te­raad vastge­stelde “Veror­de­ning Behan­de­ling Bezwaar­schrif­ten”. Als de gemeente zelf belang heeft bij de genomen beslis­sing gaat dit zonder onafhan­ke­lijk advies. Wie het begrijpt mag het zeggen. Nu praten we tegen de ambte­na­ren die het colle­ge­be­sluit hebben voorbe­reid. Heeft in 2016 iemand in de raad zich dit gevolg gerea­li­seerd? Ik vrees van niet.

Wij Bomen­rid­ders zijn van de inhoud. Het gaat ons om het redden van bomen die dreigen te sneuve­len voor andere belan­gen, zoals hier: er komen 41 wonin­gen en dat kan alleen met een in- en uitrit en bouwweg vanaf de St. Joris­brug. Dat althans is de argumen­ta­tie onder de vergun­ning, zonder nadere toelich­ting (“groot maatschap­pe­lijk belang waarvoor geen alter­na­tief bestaat”). Die toelich­ting komt monde­ling, van de bouwer, niet van de gemeente: het bouwma­te­ri­aal is tegen­woor­dig zoveel ‘prefab’ dat het heel zwaar is en niet vanaf het Kromhout in de nieuw­bouw te tillen. Wij Bomen­rid­ders gaan niet over wat een bouwer wel en niet kan, dus wij kunnen alleen probe­ren aanne­me­lijk te maken dat het ook anders kan. Maar daarmee staan we meteen op achter­stand: wij hebben van bouwen geen verstand en kunnen die kennis ook niet inscha­ke­len. De bouwer wordt dus bijna bij voorbaat geloofd.

We hopen er natuur­lijk het beste van. Maar: 
‑dat in de vergun­ning een niet bestaand adres is opgeno­men (hoek St. Joris­brug-Spuistraat…, kijk maar eens op de kaart), 
‑dat de aanvraag gaat om 12 haagbeu­ken en niet (alleen) die ene bol-esdoorn plus een kleine perenboom, 
‑dat WIJ moeten beden­ken hoe het anders kan, 
‑dat de argumen­ta­tie voor het verle­nen van de vergun­ning, afgege­ven in decem­ber, pas 6 mei voor een hoorzit­ting op 10 mei beschik­baar komt, 
‑dat kenne­lijk een vergun­ning kan worden aange­vraagd door een derde (de bouwer) terwijl de boom op gemeen­te­grond staat en er geen machti­ging is voor het kappen van een gemeen­te­lijke boom, 
dat speelt vrezen wij allemaal geen enkele rol bij de herover­we­ging van de verleende vergun­ning, want “groot maatschap­pe­lijk belang”. Er is alleen de toezeg­ging gedaan dat de gemeente onder­zoekt of de bol-esdoorn verplant­baar is.

Dat is niet alleen niet trans­pa­rant, maar ook in strijd met het offici­ële verhaal van de zittende wethou­der: “nee, niet kappen, tenzij”. Het heeft ook niks met ‘parti­ci­pa­tie’ te maken. Dat moet in de komende colle­ge­pe­ri­ode anders, met andere kaders in een nieuw Bomen­pro­gramma. Zodat groen geen lastige sluit­post meer is, maar de basis van beleid.

@johnsteegh