Skip to main content

In april van dit jaar hebben wij uitge­legd waarom wij beslo­ten geen bezwaar te maken tegen de kap van 118 bomen in het park, van de bijna 800 die er staan. 
Zie : Weizigt­park.

Sinds­dien is er veel gebeurd:

·      De gemeente heeft een ‘artist impres­sion’ geplaatst bij de parkin­gang Mauritsweg;

·      De gemeente heeft de 118 bomen laten marke­ren, met rode boomnummers;

·      Parkbe­zoe­kers schrik­ken zich een hoedje, protes­te­ren met krijt­kre­ten op de paden tegen de voorge­no­men kap, organi­se­ren een rondgang door het park met een ingevlo­gen ‘boomdes­kun­dige’ (die het plan niet kent en daar ook niet in geïnte­res­seerd is) en raads­ver­te­gen­woor­di­gers, starten twee petities en praten met de op dat moment aanwe­zige wethou­der, Merx;

·      Er verschij­nen berich­ten in de pers, inclu­sief twee verhaal­tjes van onze stads­co­lum­nist Thies, die overwe­gend tende­ren naar: “alles laten staan”;

·      Merx zegt toe het plan opnieuw te bekij­ken, vanuit “nul kan meer worden” en niet “118 kan minder worden”, ofschoon wethou­ders Van der Linden en Burggraaf er over gaan;

·      Paral­lel spreken wij Bomen­rid­ders met het project­team aan de hand van de concrete kaplijst en beplei­ten alsnog het behoud van ongeveer 20 bomen die met kleine aanpas­sin­gen in het ontwerp kunnen blijven;

·      De actie­voer­ders erken­nen dat het protest niet de reali­sa­tie mag verhin­de­ren van de grote fietsen­stal­ling voor waar de meeste mensen wonen: zuid, dus in het Weizigt­park. De discus­sie verschuift naar: “de paden zijn te breed (maar eigen­lijk moeten alle bomen gewoon blijven staan)”;

·      Noch de gemeente, noch andere betrok­ke­nen maken duide­lijk waaróm die bomen weg zouden moeten, dus doe ik dat maar: teveel door de hoge grond­wa­ter­stan­den ter plekke aange­taste bomen, vele zieke bomen, bomen en strui­ken die het zicht op het station ontne­men, een weinig biodi­vers park, na 70 jaar is het park aan een opknap­beurt toe. Dat staat allemaal in de stukken die de gemeen­te­raad in septem­ber 2021 unaniem heeft aanvaard, inclu­sief de te kappen bomen, maar er is zelfs geen persbe­richt van de gemeente om dat duide­lijk te maken. Dat verte­kent het beeld;

·      Nu begin­nen politieke partijen zich alsnog te roeren, waardoor er een nieuwe dynamiek ontstaat: “waarom doen we dit eigenlijk?”;

·      Met als dreigend gevolg dat (hopelijk) wel de fietsen­stal­ling (juist vanuit duurzaam­heid belang­rijk!) wordt gebouwd, maar het verdere plan stilvalt en we een romme­lig, verwaar­loosd en weinig biodi­vers park houden.

Natuur­lijk is het plan niet perfect. Wij hadden als Bomen­rid­ders bij de keuze geen bezwaar te maken tegen de kapver­gun­ning ook naar de afzon­der­lijke bomen moeten kijken. Dat hebben we alsnog gedaan, met hopelijk positief effect. En als anderen met argumen­ten komen om nog meer bomen te behou­den doen we mee. Maar wij blijven achter de doelen en het concept voor de heront­wik­ke­ling van het park staan: een mooier verblijfs­park met meer zitge­le­gen­heid en een grotere biodi­ver­si­teit , terug­keer naar het oorspron­ke­lijke ontwerp, een sociaal veilig park, met name op de routes naar station en Krispijn­tun­nel, een park met uitein­de­lijk meer kroon­vo­lume aan bomen én 145 vervan­gende bomen (en daar houden we de gemeente aan!), een park met grotere bomen die juist door kap de ruimte hebben gekregen.


 ‘artist impres­sion’ bij ingang Weizigt­park, begin van de commotie


Een van de bomen die alsnog kan blijven staan?

@johnsteegh

Zie voor meer infor­ma­tie de website gemeente van Dordrecht