Bomenridders en lezers
Ik begon mijn vorige column met: “Vandaag zijn de Bomenridders Dordrecht op veldbezoek geweest aan de Zuidendijk, tussen de Stevensweg en het Laantje van Middenhoeve. Daar staan majestueuze populieren, van de ondersoort “balsempopulier”.” Deze toeschrijving onderbouwde vervolgens mijn stelling dat de populieren nog lang niet aan het einde van hun levensduur zijn. En dat ze dus niet gekapt zouden mogen worden. Een foto van de grote bomen onderstreepte mijn betoog.
Gelukkig dat die foto er bij stond. Want lezers wezen mij er op dat mijn toeschrijving niet klopt. Het zijn geen balsempopulieren, maar ‘gewone’ Canadese populieren, waarschijnlijk ‘Robusta’. Een onvruchtbare kruising, een soort muilezel onder de populieren. Fout dus. Allereerst mijn excuses dat ik lezers op het verkeerde been heb gezet. Maar welke lessen trek ik er verder uit?
Les 1: vertrouw niet zo maar op wat je bomen-app zegt. Zeker in de winter zal de app moeite hebben verschillende ondersoorten uit elkaar te houden. Voor het behoud van bestaande bomen maakt het helaas nogal uit om welke ondersoort populier het gaat. Er zijn typisch ‘waaibomenhoutpopulieren’ die relatief snel takken verliezen en ook min of meer ‘op’ zijn na zo’n 60 jaar. En er zijn ondersoorten, zoals de balsempopulier, die inderdaad veel ouder kunnen worden.
Les 2: probeer het niet altijd beter te weten dan de vakmensen. Toen wij als Bomenridders werden geconfronteerd met het voornemen op de Zuidendijk bij de woningen 22 (niet 24) populieren te kappen vanwege het takbreukrisico is ons niet verteld welke ondersoort het was, maar wel dat de bomen een toenemend risico vormen, met mogelijk zelfs letsel als er spontaan een tak uit zo’n boom breekt. Die risicoanalyse was uiteraard gebaseerd op hun kennis. Kritisch zijn mag en moet, maar overschat jezelf niet.Les 3: ontwikkel liever een gezamenlijke inzet voor de omgang met populieren op het Eiland van Dordrecht, focus niet teveel op het ‘redden’ van individuele bomen. Dat gaan we doen, op uitnodiging van onze gesprekspartners bij de gemeente. Want het volgende citaat uit mijn vorige column staat natuurlijk nog overeind: “Als we nu, vanwege het risico op takbreuk, populieren wegsaneren verdwijnt een inmiddels voor het Eiland van Dordrecht karakteristieke boomsoort die ook belangrijke ecologische functies vervult, zoals trekroute voor vleermuizen. Dat kan niet de bedoeling zijn.” We blijven ons wèl sterk maken voor de bomen die er zijn. Iedere kap is verlies, ook als het hout vervolgens in de bouw wordt gebruikt. Sprietjes die er doorgaans voor terugkomen doen er decennia over net zoveel CO 2 vast te houden, net zoveel bij te dragen aan biodiversiteit, net zoveel verkoeling te brengen in hete zomers, net zoveel kwaliteit toe te voegen aan stad en landschap als de gekapte boom. We staan dus onverkort op “nee, niet kappen, tenzij”.
En vervanging? We moeten leren denken in kroonvolume, niet in aantallen.
@johnsteegh
Foto: Populieren Zeedijk voor de massale kap 2018
Foto: Populieren Zeedijk voor de massale kap 2018