De gemeente is al vrij lang bezig met een herinrichtingsplan voor het Weizigtpark. Daarover heeft — met een participatierapport gedocumenteerd — al een zogenaamd participatietraject plaatsgevonden. Daaraan hebben ook (andere) omwonenden, gebruikers en andere maatschappelijke groepen zoals de Fietsersbond en IVN meegedaan.
Desondanks hebben de ambtenaren de Bomenridders gevraagd er óók naar te komen kijken. Wij hebben uitvoerige toelichting gekregen op de plannen en hebben samen door het park gelopen om te kijken wat de bedoeling is, hoe en waarom.
Vervolgens hebben we commentaar gegeven en alternatieve voorstellen gedaan. Daarbij hebben we een paar dingen als onvermijdelijk beschouwd, waaronder als belangrijkste bouwsteen: de bouw vanaf september van een veel grotere fietsenstalling aan de kant van het station waar het merendeel van de Dordtenaren woont: ten zuiden. We hebben ook rekening te houden met de blijvend noodzakelijke bereikbaarheid van de Kinderboerderij (met vrachtwagens), de calamiteiteningang van het station en de zendmasten pal naast het station.
Ons alternatieve voorstel was de toegangsweg naar het station, de zendmast en de kinderboerderij te laten liggen waar die nu is: voor het station langs. Bij uittekenen bleek echter dat daardoor ongeveer evenveel bomen zouden moeten verdwijnen als bij het plan van de gemeente.
Verder in het park hebben we geconstateerd dat er nogal wat bomen aan het eind van hun levensduur zijn. En dat de gemeente een uitgewerkt plan heeft om méér bomen terug te planten, waaronder ook wat grotere, dan er in deze fase 1 gekapt worden. Fase 2 staat wat ons betreft nog open.
Wij hebben een paar toezeggingen van de gemeente gekregen: op enkele plekken laat men de stam van te kappen bomen staan of liggen ter ondersteuning van de biodiversiteit in het park. Er wordt op zo min mogelijk paden weer asfalt gelegd, minder harde verharding moet de overhand krijgen (maar dus niet op het hoofdfietspad naar de stalling en het pad van de Nassauweg naar de Krispijn tunnel, dat is en blijft asfalt). Het ontwerp is op enkele kleine punten aangepast om enkele specifieke bomen alsnog niet te hoeven kappen.
Wij zijn het eens met het idee het oorspronkelijke ontwerp van 1948 zoveel mogelijk terug te bouwen. Daarnaast hebben we bepleit een deel van de nieuwe aanplant NIET in het park zelf te laten plaatsvinden, maar in de wegen er naartoe. Een park is immers geen bos en wij geven de voorkeur aan een zodanig aanplant van bomen dat de nieuwe aanplant de kans krijgt 100 te worden. Het gaat ons meer om kroonvolume dan om aantallen.
Met name de constatering dat ons alternatieve plan niet minder bomen zou kosten dan het plan van de gemeente heeft de doorslag gegeven om geen bezwaar aan te gaan tekenen. Daarbij geldt uiteraard ook de overweging hoe kansrijk een bezwaar zou zijn. Als wij tegen de kap als zodanig zouden zijn krijgen we te maken met rechters die alleen afwegen of het gemeentelijke plan ‘redelijk’ en verdedigbaar is, niet of een alternatief beter is, marginale toetsing heet dat. En als wij ons alleen tegen verbreding van wegen en asfaltering zouden keren zouden we niet ontvankelijk worden verklaard, want we zijn Bomenridders, geen Fietsersbond o.i.d.
Lees ook: Herinrichting Weizigtpark
Foto ansichtkaart: Weizigtpark jaren 50. Bron: Regionaal Archief Dordrecht