Skip to main content

Column 30: Moerascipres

Door 7 februari 2024maart 7th, 2024Actueel, Algemeen

30

Moeras­ci­pres

Eind januari is een megagrote moeras­ci­pres verplaatst. De boom stond ‘in de weg’ voor de bouw van een extra vleugel voor het voorma­lige verzor­gings­huis Thure­borgh. Het is aan de inzet van de Bomen­rid­ders Dordrecht te danken dat deze zeker 60 jaar oude en 20 meter hoge moeras­ci­pres aan het lot van voortij­dige kap is ontsnapt. Ga maar na:

· In 2021 hebben wij als enigen onze ‘ziens­wijze’ ingediend op het bestem­mings­plan voor de uitbrei­ding van Thure­borgh. Die ziens­wijze luidde: de moeras­ci­pres moet blijven staan, bouw er maar omheen; en als dat echt niet anders kan, verplant ‘m dan. Dat advies nam de gemeente over. Ook hebben we ingespro­ken in de raads­com­mis­sie om ieder­een er van te doordrin­gen dat er ‘iets’ met die schit­te­rende boom moest gebeuren.

· We zijn ook met de project­ont­wik­ke­laar gaan praten en hebben hem duide­lijk gemaakt dat kappen van deze boom niet kon en meege­dacht over waar naartoe de boom te verplan­ten als aanwinst voor de hele omgeving. Met enige schroom accep­teerde de ontwik­ke­laar dit advies. We hebben hem gewaar­schuwd vooral tijdig met voorbe­rei­din­gen tot verplan­ting te begin­nen. Geluk­kig ging de project­ont­wik­ke­laar over stag. Bezwaar tegen de kap indie­nen was dus niet meer nodig. We zijn vervol­gens in contact geble­ven met de gemeente om de aandacht voor de verplan­ting vast te houden: blijven vragen hoe het er mee staat.

· In 2023 begon de voorbe­rei­ding van de verplan­ting. We hebben gezien hoe de boom aan vier zijden werd voorbe­reid met een kluit van 8 maal de stamdi­a­me­ter om nieuwe jonge wortels te ontwik­ke­len en hoe een deel van de takken werden gesnoeid om daarmee ‘m lichter en daarmee makke­lij­ker verplaats­baar te maken.

· En uiter­aard waren we present toen de boom op 31 januari 2024 van plek verwisselde.

· We gaan er de komende jaren op letten dat de ontwik­ke­laar als afgespro­ken de boom nog 5 jaar in de gaten houdt en verzorgt, ook al staat ie op gemeentegrond.

 

Welke lessen trekken we uit deze bijzon­dere en in onze ogen succes­volle casus?

· Er zijn meer legitieme belan­gen dan alleen bomen. Wij Bomen­rid­ders hebben oog voor woning­nood onder starters en lagere inkomens en stemmen dus in met de bouw van de 450 appar­te­men­ten die beschik­baar komen, maar dan wel met respect voor het groen dat er al is. Zowel voor de boom als voor de omwonen­den betekent deze proce­dure een win-winsituatie.

· Let heel goed op of nieuwe bouwpro­jec­ten een bedrei­ging vormen voor bomen. Volg alle relevante proce­du­res, maar houd ook de commu­ni­ca­tie naar gemeente en ontwik­ke­laars open. Dring aan op ‘inclu­sief bouwen’en het naleven van het Handboek Bomen en het boombeschermingsprotocol.

· Proce­deer alleen als het onver­mij­de­lijk is en boven­dien kansrijk, niet om tijd te winnen of als hinder­macht. Dat laatste werkt uitein­de­lijk bijna altijd tegen je.

· Accep­teer het verwijt niet dat de moeras­ci­pres een exoot is. Door klimaat­ver­an­de­ring zijn vele ‘exoten’ levens­vat­baar­der dan ‘inheemse’ bomen. Moeras­ci­pres­sen zijn er al in Holland sinds 1830. Dat is langer dan mijn Limburgse en Friese familie.

John Steegh