Een warme zondag is een prima gelegenheid om uit het centrum waar ik woon een fikse wandeling door de stad te maken. Het is opvallend rustig in het Wantijpark, waar veel bomen er prima bijstaan, maar veel ook niet. Toch nog naweeën van de droogte van de afgelopen jaren? Het is bekend dat de platanen het dit jaar extra moeilijk hebben, en daar hebben we er veel van in de stad.
Dat komt door factoren waar de gemeente niet veel aan kan doen, zeker niet op de korte termijn en zeker niet met voldoende impact, tenzij iederéén meedoet: klimaatverandering, met als belangrijkste kenmerk dat de extremen extremer worden. Niet alleen zoals de afgelopen drie jaar met lange droge zomers, maar ook ineens een héél koude februariweek of de extreme plensbuien die vorige week de Maas en de Rijn, maar vooral de zijriviertjes tot ongekende hoogtes opstuwden. We betreuren inmiddels meer dan 200 doden en de kandidaat-minister-president van Duitsland, Armin Lachet, noemde het “de ergste ramp van de 21e eeuw”. Dan denk ik: tot nu toe dan, want de effecten van klimaatverandering gaan we de komende decennia nog veel meer meemaken.
Via de Noordendijk en de Vissersdijk naar de Koeiendijk (een pareltje) en het Dubbelmondepark, onbekend (behalve bij Dubbeldammers), maar mijn favoriete Dordtse park. Bij de plannen voor de groene “Dordwijk-zone” speelt het helaas een marginale rol. Terwijl het wemelt van de biodiversiteit, met ook de bijzondere heckrunderen.
Om te gaan kijken naar hoe een Japanse linde op de Venuslaan, Sterrenburg I, erbij staat. Daar heeft een bekende Dordtse projectontwikkelaar een ‘kapvergunning’ aangevraagd om die linde te mogen verplaatsen naar het speelveldje ernaast (waar al bomen staan, die dus zouden moeten verdwijnen, tel uit je winst). Hij wil namelijk een groter appartementencomplex bouwen dan volgens bestemmingsplan is toegestaan.
Omwonenden én de Bomenridders hebben tegen deze ‘verplanting’ bezwaar gemaakt. De procedure ligt stil, omdat gemeente en projectontwikkelaar kennelijk in overleg zijn over het bouwplan. Ondertussen heeft de projectontwikkelaar de boom ‘ingepakt’ in een kist, om verplanting later mogelijk te maken. Een krappe kist kennelijk. Want zo staat de ooit magistrale linde erbij: met hooguit 10% van het bladerdek dat zo’n boom nu moet hebben.
Gaat deze boom de juridische procedure nog overleven? Of wordt het: operatie geslaagd, want patiënt overleden? Ik vrees dat het daar op uitloopt. Ons handhavingsverzoek om die kist weg te halen is afgewezen met als argument dat ie er al zit. Eigenrichting loont dus, want die kist is zonder vergunning de grond in geboord, veel te krap om de boom. Als de linde overlijdt ligt dat aan de laksheid van de gemeente en het te veel meebewegen met deze projectontwikkelaar, die bomen maar lastig vinden. Kortom: Van Pelt mag een linde om zeep helpen en de gemeente doet niets.
John Steegh
@johnsteegh
Eerder gepubliceerd op Het eiland van Dordrecht, natuurlijk groen en duurzaam.